ห า ก ว่า วั น ห นึ่ ง…พ่อ แม่ ต้ อ ง จ า ก ไ ป

สักวันหนึ่ง พ่อกับแม่ต้องจากไป ก็คงไม่มีใครที่รักเราโดยไม่แบ่ ง ใจอีกแ ล้วและในย ามนั้น

ย ามที่เราคิดถึงพ่อ และแม่ เราจะร้ องไ ห้ น้ำตาน อ ง หน้า

หรือไม่เราจะเสี ยใจหน้าโ ล ง ศ w ของพ่อแม่มั้ย

ถ้าว่างจากกิจการงาน ก็ควรหมั่นกลับไปเยี่ยมท่านหน่อย เพราะคนแ ก่ทั้งสองเฝ้ารอคอย

การกลับมาของลูกๆ อยู่ตลอด อย่ าเปลืองเวล า

ไปกับสถานเริ ง ร มย์ กับเพื่อนกินเหล่านั้น

ขอให้ระลึกถึงเอาไว้ ไนต์คลับไม่ใช่บ้าน ค าร า โ อ เ ก ะ ก็เป็นแค่ที่ผ่อนคลายอ ารมณ์

อย่ าให้พ่อแม่เอาแต่เฝ้าชะเง้อมอง แต่ก็ยังไม่เห็นหน้าลูกๆ กลับมา

หากวันหนึ่ง พ่อกับแม่ต้องจากไป ก็จะไม่มีใครก

ล้าเรียกคุณกินข้าว ทั้งๆ ที่รู้ว่าเรียกแล้วคุณจะ

โ ม โ ห ท่านก็ตามเถอะ ฉะนั้น ไม่ว่าร้านอาหารข้างนอกจะอร่อยจะหรูหราเพียงไร

ก็อย่ าลืมกลับบ้านไปกินข้าวกับท่า นบ้าง อย่ าให้พ่อแม่ต้องโทรหาคุณ

ครั้งแล้วครั้งเล่า อย่ าให้ความเสี ยใจกลายเป็น บ า ป ติ ดหัวใจ

อย่ ารอให้พ่อแม่จากไปแล้วถึงจะโหยหาอย ากกินข้าวกับพ่อแม่เหมือนคนอื่นเขา

เพราะมันจะสายเกินไป

หากวันหนึ่ง พ่อกับแม่ต้องจากไป ก็จะไม่มีใครคอยยุ่งเรื่องขอ งคุณต่อไป

“งานของลูกเป็นยังไงบ้าง เข้ากับเพื่อนร่วมงานได้มั้ย

เจ้านายใจดีไหม “สีหน้ าซี ดๆ ไม่สบ ายหรือเปล่าลูก

“กินให้เยอะๆนะ แม่ซื้อไ ข่ มาทำพะโ ล้ให้แ กตั้งแผงหนึ่งเลยนะ

เอาไปฝากเพื่อนที่ทำงานด้วยก็ได้ จะได้กินด้วยกัน”

“เมื่อคืนกลับมากี่โมง ได้นอนบ้างมั้ย ใครจะคอยใส่ใจห่วงใยเช่นนี้

ถ้าไม่ใช่พ่อแม่ ย ามที่พ่อแม่ไม่สบ าย ลางานไปเ ฝ้ า ไ ข้ ท่านด้วย อย่ าเอาแต่จ้าง

พ ย าบ าลไปเฝ้าแทน เหล่านั้นไม่ใช่ลูกที่พ่อแม่ท่านหวังจะได้กำลังใจเลย

ถ้าวันหนึ่ง พ่อกับแม่ต้ องจากไป ไม่มีใครจะรักและเอ็นดูคุณเท่ากับพ่อแม่แล้ว

ไม่มีใครคอยเรียกชื่อเล่ นเชยๆ สมัยคุณยังเป็นเด็ ก

อีกต่อไปแล้ว จงทำตัวเป็นลูกกตัญญูที่รู้คุณท่าน

ใส่ใจสุ ขภาพท่านว่าช่วงนี้เป็นยังไง ถ้าไม่ได้อยู่กับพ่อแม่

อาทิตย์ละหนึ่งครั้งโทรหาท่านก็ยังดี เล่าเรื่องของคุณให้ท่านฟัง อย่ าให้ท่านต้องห่วงคุณ

อย่ าพาคนที่ รั ง เ กี ย จพ่อแม่ของเขาเองเข้าบ้าน อย่ าคบคนที่ไม่เคารพรักพ่อแม่

ของเขาเองเป็นเพื่อนอย่ าเลือกชายหรือห ญิงที่โ ก ร ธ แ ค้ น

พ่อแม่ของเขาเองมาเป็นภรรย าหรือสามี

เพราะคนที่ไม่เคารพรักแม้แต่บุ พ ก ารีของตน

จะมีใจเคาร พรักคนอื่นได้อย่ างไรกัน

เพราะคนที่ให้อภั ยแม้แต่ พ่อแม่ของตนเองยังไม่ได้

เขาจะให้อภั ยใครคนอื่นได้อย่ างไรกันล่ะ จริงมั้ย

ขอบคุณที่มา : 108resources