อ ย่ า คิดว่าตัวเองเก่ง แล้วมอง คนอื่นว่า โ ง่

เจอนิทานดี ๆ อ่า นง่าย ๆ ที่อ่า นแล้วสอนอะไรมากมาย เรื่องมีอยู่ว่า เด็ กหนุ่มคนหนึ่ง

เป็นชาวสงขลาเรียนเก่งมาก ได้ทุนไปเรียนอเมริกาตั้งแต่เด็ กจนจบด็อกเตอร์

จึงกลับมาเยี่ยมบ้าน บ้านของเด็ กหนุ่มอยู่อีกฟากหนึ่งของทะเลสาบสงขลา

ต้องนั่งเรือแจวข้ามไปใช้เวลาแจวประมาณหนึ่งชั่ วโมง

เรือที่ติ ดเครื่องยนต์ไม่มีเหรอลุง? ไม่มีหรอกหลานที่นี่ มันบ้านนอก

มันห่างไกลความเจริญ

มีแต่เรือแจว โอ้..ล้าสมัยมาก เลยนะลุงโบราณมากที่อื่น เขาใช้เรือยนต์กันหมดแล้ว

ลุงลุงยังมานั่งแจวเรืออยู่อีก ไปส่งผมฝั่งโน้นเอาเท่าไรลุง?

80 บาท

โอเค..ไปเลยลุง..

ในขณะที่ลุงแจวเรือ หนุ่มนักเรียนนอก ก็เล่าเรื่องความทันสมัย ความก้าวหน้า

ความศิวิไลซ์ของอเมริกาให้ลุงฟัง เมืองไทยเมื่อเทียบกับอเมริกาแล้วล้าสมัยมาก

ไม่รู้คนไทยอยู่กันได้ยังไง? ทำไมไม่พัฒนาทำไมไม่ทำตามเขาให้ทัน?

ลุง..ลุงใช้คอมพิวเตอร์ใช้อินเตอร์เน็ตเป็นไหม?

ลุงไม่รู้หรอกใช้ไม่เป็น โอ้โฮ! ลุงไม่รู้เรื่องนี้น่ะชีวิตลุงหายไปแล้ว 25%

แล้วลุงรู้ไหมว่า เศรษฐกิจของโลกตอนนี้เป็นยังไง?

ลุงไม่รู้หรอก

ลุงไม่รู้เรื่องนี้นะ ชีวิตของลุงหายไป 50% ลุง..ลุงรู้เรื่องนโยบายการค้าโลกไหม?

แล้วเรื่องดาวเทียมล่ะรู้ไหมลุง?

ลุงไม่รู้หรอกหลานเอ๊ย ชีวิตของลุงรู้อยู่อย่ างเดียวว่า จะทำยังไงถึงจะแจวเรือ

ให้ถึงฝั่งโน้น ถ้าลุงไม่รู้เรื่องนี้ ชีวิตของลุงหายไปแล้ว 75%

พอดีช่วงนั้น เกิดลมพายุพัดมาอย่ างแรง คลื่นลูกใหญ่มากท้องฟ้ามืดครึ้ม

นี่..พ่อหนุ่ม เรียนหนังสือมาเยอะจบด็อกเตอร์จากต่างประเทศ ลุงอย าก

ถามอะไรสักหน่อยได้ไหม?

ได้..จะถามอะไรหรือลุง?

เอ็งว่ายน้ำเป็นไหม? ไม่เป็นหรอกลุง

งั้นชีวิตของเอ็งกำลังจะหายไป 100% แล้วพ่อหนุ่ม อ่ านแล้วนั่งยิ้มคนเดียว

เพราะนิทานง่าย ๆ เรื่องนี้สอนให้คิดอะไรได้มากมาย

ขอบคุณที่มา : yakrookaset