ที่สนามบินนานาชาติระดับโลก มีนักธุรกิจหญิงแต่งตัวดีคนหนึ่ง จำเป็นต้อง
รอเวลาถึง 3 ชั่ วโมงในการเปลี่ยนเครื่องบินเพื่อไปจุดหมายปลายทาง
เธอจึ งตัดสินใจเดินไปซื้อหนังสือ 1 เล่ม
และคุ๊กกี้ 1 ห่อ และเตรียมหาที่นั่งเพื่ออ่ านและกินฆ่ าเวล าไปพลาง ๆ เธอสอดส่าย
มองหาที่นั่งได้ 1 แห่งเธอสังเกตเห็นว่า ข้าง ๆ เธอมีชายหนุ่มซึ่งนั่งเหยี ยดกายอ ย่ าง
ไม่สนใจใคร ว่าจะมีใครนั่งอยู่ข้างๆ เขา
สักครู่หนึ่ง ขณะที่เธออ่ านหนังสือ ชายหนุ่มก็ยื่นมือมาหยิ บขนมคุ๊กกี้ออกจากถุงซึ่ง
วางอยู่ระหว่างคนทั้งสองแล้วกินมันทีละชิ้น เธอมองด้วยความโกรธ แต่ไม่ต้องการ
ทำเรื่องวุ่นวาย เธอจึงทำเป็นไม่สนใจ เธอเริ่มรู้สึกเบื่อ
ที่จะกินคุ๊ กกี้และเฝ้ามองนาฬิกา ในขณะที่ชายหนุ่มซึ่งเป็น ผู้ขโมยไร้ย างอายกำลังกิน
มันเรื่อยๆ เธอเริ่มโมโหและคิดในใจว่า ‘ถ้าฉันไม่ใช่ผู้ดีมีการศึกษาแล้วละก็…ฉันจะ
ชกหน้าเจ้าหมอนี้ให้แหลกไปเลย ทุ กครั้งที่เธอหยิบ
กิน 1 ชิ้น ชายหนุ่มก็หยิบมันกิน 1 ชิ้น ทั้งสองส่งสายตามองกั น เมื่อคุ๊กกี้เหลือเพียง
ชิ้นสุดท้าย เธอหยุดและอย ากรู้ว่าชายหนุ่มจะทำอย่ างไร ชายหนุ่มค่อย ๆ หยิบคุ๊กกี้
ชิ้นสุดท้ายแล้ว หักออกเป็น 2 ชิ้น ส่งให้เธอครึ่งชิ้น
และกินเองครึ่งชิ้น เธอรับจากชายหนุ่มอย่ างรวดเร็วและคิดใน ใจว่า ‘เขาช่างเป็นคน
ไร้มารย าทสุด ๆช่างไร้การศึกษา ไม่มีแม้แต่พูดขอบคุณสักคำ’ เธอลุกขึ้นหยิบ
ข้าวของทั้งหมดแล้วตรงไปยังประตูขึ้นเครื่อง
ไม่แม้แต่เหลียวหลังกลับมามองหัวขโมยผู้ไร้มารย าทซึ่งยังนั่ง อยู่ที่เดิม ภายหลังจาก
ขึ้นเครื่องและนั่งประจำที่อย่ างสบายแล้ว เธอก็หยิบหนังสือที่อ่ านค้างอยู่ขึ้นมาอีกครั้ง
ในขณะที่หยิบหนังสือจากกระเป๋า
ก็พบว่ามีขนมคุ๊กกี้ 1 ห่อ เธอต กใจมาก ถ้าคุ๊กกี้ของฉันยังอยู่ที่นี่ ก็แปลว่า’คุ๊กกี้ห่อนั้นเป็น
ของชายหนุ่มที่แบ่งให้เธอกิน!! เธอลุกขึ้นทันที แล้ววิ่งออกจากเครื่องบิน ไปยั งที่นั่ง
ของชายหนุ่ม แต่คงเหลือแต่ที่
นั่งว่างเปล่า มันสายไปเสี ยแล้วที่จะได้ขอโ ทษชายหนุ่มระหว่างเดินกลับเข้าเครื่อง
เธอรู้สึกเจ็ บป วดหัวใจเธอนั่นเองที่ไร้มารย าท เป็นหัวขโมยที่ไร้การศึกษาตัวจริงมีกี่ครั้ง
ในชีวิตของคนเรา ที่ค้นพบในภายหลังว่า
สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นมันไม่ใช่เรื่องจริงมันเป็นการเข้าใจผิดมีกี่ครั้งในชีวิ ตที่เราข าดความไว้วางใจ
ผู้อื่นและทำให้เราตัดสินผู้อื่นจากความคิดเย่อหยิ่ งของเราเอง ซึ่งห่างไ กลจากความเป็นจริง
มากมายนี่แหละที่
ทำให้เราต้องคิดซ้ำแล้วซ้ำอีกก่อนตัดสินผู้อื่นหลายๆ สิ่งไม่ได้เป็น อย่ างที่เห็น ควรมองผู้อื่น
ในแง่ดีแล้วคอยสงสัยตัวเองว่า ‘เรามองโลกในแง่ดีพอแล้วหรือยัง’
‘เราเค ยแบ่งปันอะไรแ ก่คนอื่นบ้างหรือไม่’
ขอบคุณที่มา : 108resources
