คนที่ยังมีโอกาส ก็ดูแลแม่ให้ดีที่สุดนะคะ อย่ ารู้ตัวเมื่อสาย อย่ ารอเคาะ โ ล ง
เรียกแม่กินข้าวไม่มีประโยชน์ทำเผื่อคนไม่มีแม่ให้กอดอีกแล้วด้วยนะคะ
เมื่อตอนที่คุณเกิด มีผู้หญิงคนหนึ่ง โอบกอดคุณด้วยความรัก
เธอถูกคุณเรียกว่า “แม่” เธอผู้นี้เฝ้าทะนุทะนอมคุณ ดั่งกับไข่ในหิน เฝ้าฟูมฟัก
หวังแค่เพียงลูกมีความสุขกินอิ่มนอนหลับสบาย..จนเมื่อฝาเท้าน้อย ๆ
เริ่มแข็งแกร่งขึ้น พร้อมที่จะก้าว..
แม่ก็ยังประคับประคองอยู่ไม่ห่าง หวังให้เจ้าเรียน มีการศึกษาด้วยการยอมลำบากตรากตรำ
แม้ข้าวในหม้อจะไม่พอกิน แต่ก็ยอมอดเพื่อให้ลูกมีกิน มีใช้มีเงิ นไปศึกษา..
หลายครั้งด้วยความเป็นห่วง
แม่จะห้ามไม่ให้ไปโน้นนี่นั้น แต่เ สียงตะหวาด ที่ตรอกกลับมาว่า “อย่ ามายุ่ง”..
น้ำตาน้อย ๆ ของแม่ เริ่มไหลริน? วันแล้ววันเล่า..แม่ดิ้นรนทำงานกัดฟั นสู้
ส่งเจ้าเรียนจนจบมีการศึกษา..
หลังที่เคยเหยี ยดตรงเริ่มงุ่มงอลง จนหัวใจน้อย ๆ ของเจ้า เริ่มมี “รัก”
โทรถามไถ่ทุ กวันเช้าเย็น..เหนื่อยไหมกินข้าวหรือยัง
แต่มีสักครั้งไหมที่ยกสายถามแม่..แม่เหนื่อยไหมกินข้าวหรือยัง”
แม้คุณจะกลับบ้านดึกดื่นขนาดไหน
แต่คุณที่ยอมอดตาหลับ ขับตานอน เพื่อรอให้คุณกลับมา ก็คือแม่อีกเช่นเคย
ท่านหวังเพียงแค่..ได้ส่งคุณเข้านอน เหมือนยังเย าว์เช่นนั้น..
และอยู่เพื่อรอด้วยความเป็นห่วง
หวังให้คุณรอดปลอดภัย มีชีวิตมากลับมานอนในบ้านหลังเก่าเดิม ๆ หลังนี้
แต่เมื่อคุณสย ายปีกขึ้นเองได้ สิ่งที่คุณพบสิ่งที่คุณเห็น ช่างสดใสงดงาม
มีอาหารดี ๆ กิน มีเสื้อผ้าดี ๆ ใส่ มีเพื่อนมากมายในขณะที่แม่อาจเหลือคุณเพียงแค่คนเดียว
และในวันที่คุณมีน้ำตา เสี ยใจต กอับ ต กงานแต่แม่ก็ยังเป็นแม่ พร้อมยินดีแบกคุณไว้เสมอ
ไม่ว่าคุณจะโตแค่ไหนก็ตาม เธอไม่เคยปฎิเสธ ที่จะอุ่มชูดูแลคุณเลย
มีแต่ “กลับมาบ้านเราเถอะลูก” เมื่อวันเวลาเปลี่ยนผ่ านหูของแม่อาจไม่ได้ยิน
อย่ ารำคาญแม่เลย เพราะเมื่อย ามคุณเ ด็ก แม่ไม่เคยรำคาญ ที่จะตอบคำถาม
ของคุณซ้ำ ๆ เลยนะ อย่ ารังเกียจอะไรท่านเลย หากวันนี้ท่านหลง ๆ ลืม ๆ
ถ่ายไม่เป็นที่ เพราะกว่าที่คุณจะมีวันนี้ ท่านทั้งเช็ดทั้งทำความสะอาดก้นคุณมาตั้งกี่หน
มันไม่ใช่เรื่องน่าเบื่อ หรือภาระเลย หากวันนี้คุณต้องพยุงท่านเดินบ้าง
เพราะกว่าที่คุณจะตั้งไข่ก้าวเดินได้ ท่านเต็มใจที่จะสอนให้คุณก้าว
แม้คุณจะล้ มสักกี่ครั้งท่านก็พร้อมพยุง แม้แต่..ตอนนี้ก็ตามหากคุณทุ กข์หรือลำบาก
อ้อมแขนของแม่ อย่ าเปิดอ้ารอรับเสมอ คุณเคยหันไปดูผู้หญิงคนนี้บ้างไหม..
วันนี้คุณทำอะไรให้เธอบ้าง..เธอเหนื่อยไหม..เธอหิวไหม..คุณโ ชคดีแค่ไหน
ที่วันนี้ยังมีแม่อยู่.. ซึ่งต่างจากหลายคน วันแม่เขาไม่มีสิทธิ์ได้เห็นหน้าแม่
ได้กราบตักอุ่น ๆ ของแม่เลยด้วยซ้ำ.. อย่ ารอให้ถึงวันนั้น หากวันนี้คุณออกมาทำงานไกลบ้าน
ที่เคยนอน..วันแม่ปีนี้กลับไปหาท่านให้ดีใจอีกสักครั้ง..อย่ าคิดว่ายังมีท่าน อยู่ไปเมื่อไรก็ได้ส่งเ งินให้ใช้
หาให้กินเมื่อไรก็ได้.. เพราะหากวันนั้นไม่มาถึง แม่ของคุณรอไม่ไหว..การไปเคาะฝาโรง
ปลุกท่านมากินอาหารที่ชอบ หรือทำบุญมันไม่มีประโยชน์อันใดเลย ทำไมไม่ตอบแทนคุณ
ตอนที่ท่านมีสติรับรู้อยู่ในตอนนี้..กลับบ้านหาแม่เถอะนะ ไม่ต้องกอดท่านแล้ว
บอกรักในวันที่ท่านไม่หายใจ..เพราะท่านไม่สามารถลุกขึ้นมาบอกคุณว่า
พ่อกับแม่ก็รักลูกเช่นกันได้อีกไม่ต้องหาอาหารดีที่สุด แล้ววางไว้หน้ารูปท่าน
แล้วจุดธูปบอกเพราะท่านกินไม่ได้..ไม่ต้องเดินไปเคาะ โ ล ง
แล้วบอกว่า ลูกขอโ ทษเพราะท่านไม่สามารถลุกขึ้นมากอด
แล้วบอกว่าไม่เป็นไรลูก แม่ไม่เคยโกรธลูกเลย ไม่จำเป็นต้องอ่ านบทความ
ซึ้ง ๆ ที่ดีที่สุดที่อย ากบอกท่าน ในวันที่กำลังจะเอาเปลวไฟเผาร่างท่าน
เพราะท่านไม่ได้ยินแล้ว.. ไม่จำเป็นต้องเก็บเถ้ากระดู กท่านไว้ในบ้าน
เพียงเพื่อให้ท่านอยู่กับเรา เพราะยังไงก็ไม่อบอุ่นเท่าในวันที่ท่านยังมีชีวิตอยู่..
ทำไมไม่เลือกทำสิ่งดี ๆ ในวันที่ท่านมีชีวิตอยู่ เพื่อรับรู้ด้วยความปรารถนาดี
ขอบคุณที่มา : yakrookaset