ทำไมคน “ซื่อสัตย์” มักจะต้องเป็นคนที่ “ผิดหวัง”
อยู่เสมอทำไมการมีความรักการไว้วางใจคน ๆ นึง
จนมากเกินไปหากตัวเรานั้น เป็นคนมีความซื่อสัตย์ มักจะสร้าง
“ความผิดหวัง” และ “ความเจ็ บป วด”
อยู่เสมอเป็นอีกหนึ่งบทความดี ๆ ที่อย ากให้ได้อ่ านกัน…
มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ ที่หากว่าเราจะรักใครสักคนนึงด้วยความรัก
ที่จริงใจรักจริงโดยไม่ได้หวังผลตอบแทนใด ๆ
รักจริงแบบที่ตัวเองก็คาดไม่ได้ว่าจะรักใครคนนึงได้ขนาดนี้
โลกใบนี้มีผู้คนอีกหลายล้านคน ที่หน้าตาดีฐานะดีทำงานเก่ง
แต่ทำไมถึงต้องเป็นคน ๆ นี้?
ทำไมไม่เป็นคนอื่นที่เรารู้จักนั่นเป็นเพราะอะไรคำตอบอยู่ที่นี่…
เพราะว่ากร รมที่เรานั้นเคยทำร่วมกันมา
หากเราลองวางใจลงแบบใช้สติ แล้วนั่งคิดไตร่ตรองแบบที่ไม่เข้าข้างตัวเอง
หลายต่อหลายคนมีคนใหม่ ๆ เข้ามาเราไม่ได้ปักใจรัก
เพราะเรามีคนของเราอยู่ในใจคนอื่นจะดีอย่ างไร เราก็ไม่สนใจเพราะเรา
เลือกที่จะอยู่กับคนคนนี้ และเราได้เลือกเขาแล้ว
แต่พอมาถึงจุด ๆ หนึ่งที่เขาเกิดความรู้สึกเบื่อหน่าย กับความซ้ำซ าก
และความจำเจแบบเดิม ๆไม่ตัวเราก็ตัวเขาเริ่มปันใจไปหาคนใหม่ซึ่งคนที่ซื่อสัตย์
มาโดยตลอดก็จะต้องที่เป็นฝ่ายหันมาดูใจตัวเองหันมารั กษาแ ผลใจของตัวเอง
ด้วยตัวคนเดียวโดยที่เขาไปมีความสุขกับคนอื่น
ในย ามที่เราทุ กข์ เราก็ดูแลตัวเองมันจะต้องใช้เวลานาน ที่จะกลับมาเป็นเหมือนเดิม
เป็นเหมือนปกติหากวันใดวันหนึ่งที่เขาย้อนกลับมา
หรือกำลังอยู่ในช่วงอย ากจะขอเราเป็นเหมือนเก่าเราคงให้ไม่ได้แล้วเพราะเรามันแค่
“คนซื่อสัตย์” ที่คุณสมบัติไม่ถึงแม้ เป็นเพื่อนร่วมโลกยังรู้สึกว่าย ากเลย
ขอบคุณที่มา : forlifeth