ทักษะการทำงาน สำคัญกว่า เรียน จ บ สูง

จบการศึกษาเป็นเสมือนก้าวเเรกของการที่เราเดินออกไปสู่โลกกว้าง

ที่เราจะต้องเจอกับสิ่งต่าง ๆ มากมายในชีวิตทุ กคน

ก็ก็ต่างมุ่งมั่นที่จะไขว่คว้าชีวิตที่ดีมีการงานที่มั่นคง เเต่ถึงอย่ างนั้น

เราก็อยู่ในยุคที่ทักษะการทำงานสำคัญกว่า

การที่คุณจะเรียนสูงนั้นไม่ใช่ประเด็น

การทำงานเป็นต่างหากคือสิ่งสำคัญ

ประเด็นสำคัญแรก คือการเรียน

ถ้าจะให้มองนั่นคือ การศึกษาเล่าเรียนมันเป็นเรื่องของคนนั้นเพียงคนเดียว

แม้จะเรียนดี เรียนแ ย่สุดท้ายก็อยู่กับคนนั้นเองทั้งสิ้น พ่อแม่ ครูบาอาจารย์

ญาติพี่น้อง ก็ไม่ได้ช่วยเหลืออะไร

สถานที่ที่เรียนจบมาก็ไม่เกี่ยว อยู่กับฝีมือตัวเอง และผลการเรียนออกมาดี

ก็ย่อมมีแนวโน้มว่าอาจจะทำงานเก่งนั่นก็เพราะกว่าจะจบก็ต้องฝึกฝน

มากมายหลายวิ ธีการ

ถึงแม้อย่ างนั้นก็ตามการฝึกฝนในช่วงระหว่างที่กำลังเรียนอยู่นั้นก็เป็นเพียง

การอยู๋ในขอบเขตของสมมติฐานที่ว่า

ฝึกเพื่อเรียนรู้ ถ้าถูกก็แล้วไป แต่ถ้าผิ ดก็กลับไปแก้ไขใหม่จนกว่าจะดีขึ้นซึ่งเป็นหลักง่าย ๆ

ของชีวิตนักศึกษา เชื่อว่าเคยผ่ านกันมาทุ กคน สังเกตดี ๆ

จะเห็นว่าในช่วงที่เรากำลังศึกษาอยู่นั้น

หากเราคิดผิด ทำผิดมันจะถูกลงโ ทษเพียงอย่ างเดียวคือเกรดหรือผลการเรียน

จะออกมาไม่ดี หรือไม่ก็ติ ดเอฟต้องไปลงทะเบียนเรียนใหม่กับ

เด็ กรุ่นน้องบางคนก็ไม่ถือเพราะหน้าด้าน

บางคนเครียดมากเพราะอายกับการที่จะต้องไปเรียนกับรุ่นน้อง

ชีวิตวัยเรียนมีเรื่องให้เครียดป วดสม องไม่กี่เรื่องนอกนั้นเป็นเรื่องสนุกสนาน

เฮฮาเสี ยเป็นส่วนใหญ่

บางคนถึงกับไม่อย ากจบออกมา เพราะยังอย ากสนุกกับชีวิตในช่วงวัยนี้ต่อไปอีก

แต่เมื่อถึงเวลาจบก็ต้องจบ อยู่ที่ว่าตอนจบของช่วงวัยจะจบออกมาดี

หรือจบออกมาแบบไม่ได้เรื่อง ซึ่งจะถูกนำไปพิสูจน์ต่อไปในช่วงชีวิตวัยทำงาน

ประเด็นสำคัญที่สอง คือการทำงาน

การทำงานคือการพิสูจน์คุณภาพของคน ว่าคนคนนั้นมีคุณภาพแค่ไหน

คุณภาพมากแค่ไหนวัดกันอย่ างไร ง่าย ๆ เลยก็แค่วัดว่า ผลของงานที่

ทำสัมฤทธิ์ออกมามันเกิดคุณค่า

หรือประโยชน์แ ก่คนอื่นมากแค่ไหน นั่นแหละคือคุณภาพจะเห็นว่าตอนเรียน

เราไม่วัดผลการเรียนแบบนี้เลยการเรียนเป็นอะไรที่ง่ายสอบไม่ผ่ านก็ลงเรียนใหม่

แต่ถ้าทำงานแล้วทำไม่ผ่ านจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง

เสี ยเวลา เสี ยเงิ น เสี ยใจ ถูกเจ้านายด่ าเพื่อนร่วมงานขา ดความเชื่อถือ

ทั้งหมดนี้คือโลกของความจริง โลกที่แสนเจ็ บป วด เมื่อทำผิ ดพลาด

ขึ้นมาในขณะเดียวกันมันก็เป็นโลกที่หอมหวาน

เมื่อเราทำงานสำเร็จขึ้นมา เกิดคุณค่าต่อผู้อื่นในวงกว้างสังเกตดี ๆ

ชีวิตในช่วงกำลังเรียนคือช่วงอยู่ในโลกของจินตนาการ

แต่ชีวิตในช่วงทำงานมันคือโลกแห่งความจริงคนที่ประสบความสำเร็จ

ในชีวิตทั้งหลายเขาเชื่อว่าถึงแม้เรียนจบจากช่วงชีวิตวัยเรียนแล้ว

เขาหาได้คิดว่าเขาต้องหยุดเรียนรู้อยู่แค่นั้น

ไม่แต่กลับกลายเป็นว่าพอจบการเรียนในช่วงวัยเรียน จะต้องศึกษาแบบจริง ๆ จัง ๆ

ต่อในระดับที่สูงขึ้นไปอีกคือระดับมหาวิทย าลัยชีวิตซึ่งจะต้องเรียนรู้ทุ กลมหายใจ

เพราะมันจะมีผลได้

และเสี ยในทุ กครั้งที่ลงมือทำอะไรก็ตามและจะต้องศึกษาไปตลอดในมหาวิทย าลัย

ชีวิตแห่งนี้ส่วนคนที่ชีวิตล้ มเหลวก็มีสาเหตุเพียงสาเหตุเดียวก็คือไม่เรียนรู้ที่จะแก้ไข

ในสิ่งที่ผิดให้ถูกต้อง

มันก็ผิดซ้ำ ๆ จนหาคุณภาพไม่ได้ และสิ้นความน่าเชื่อถือในที่สุด

และสุดท้ายก็ คือ ล้ มเหลว

ขอบคุณที่มา : forlifeth