“ก า หลง ซ า ก” เรื่องสอนใจดีมาก ๆ

นานมาแล้ว มีซ ากช้างลอยไปตามกร ะ แ สน้ำ กา ตัวหนึ่งพบเข้า

ก็ดีใจคิดว่าตนเป็นผู้โ ชคดี เพราะ…

จะได้อาหารกินฟรี โดยไม่ต้องออกแรงไปอีกนานจึงโผลงจับ

ที่ซ ากช้าง จิกกินเ นื้อช้างที่เน่ าเปื่ อ ย

อิ่มแล้วก็หลับอยู่บนซ า กช้างนั้นเองตื่นขึ้นก็กินอีก กิน ๆ นอน ๆ

อยู่กับซ า กช้างนั้นอย่ าง

มีความสุข นานวันเข้ากระแสน้ำก็ไหลออกสู่ทะเล ซ ากช้างก็

พลอยไกลฝั่งออกไปเรื่อย ๆ จนถึงกลาง

มหาสมุทรพอซ ากช้างเปื่อ ยเน่ าสื้นไป กาก็มอง ไม่เห็นฝั่งเสี ย แล้ว

ถึงจะพย าย ามบินกลับอย่ างไร

ก็ไม่สามารถพ้ น จากมหาสมุทรได้ จึงหมดแรง

จมน้ำ ต า ย ในที่สุด

ในทางธรรม…

ซ า กช้างที่ลอยไปตามกร ะ แ ส น้ำนั้น ท่านเปรียบเหมือนก า มคุณ

๕ ได้แ ก่…รูป เ สียง

กลิ่น รสและ สัมผัสที่น่าพอใจ ทำให้เกิดสุขซึ่งเป็นเรื่องที่ปุถุชน

มุ่งแสวงหา เพราะที่มนุษย์ต้องการเ งิน

ท องข้าวของอาหารการกินหรือที่อยู่อาศัย ก็เพราะ..สิ่งเหล่านี้

เป็นเครื่องมือให้ชีวิตเข้าถึง รูป เ สียง กลิ่น

รส และสัมผัสที่ทำให้เกิดสุขทั้งสิ้นไม่นับวัตถุสิ่งของเครื่องปรนเปรอ

ความสุขส่วนเกินที่มีอยู่อีกกลาดเกลื่อนมากมาย

ก า มคุณ ๕ จึงเป็นของคู่กับชีวิตมนุษย์ โดยเฉพาะมนุษย์ปุถุชน

ด้วยแล้วก็เปรียบเหมือนอาหารที่จำเป็นกับชีวิตนั่นแหละ

ข้อควรระวั งในเรื่องนี้ก็คือ…

แม้ต้องมีก า ม คุณเป็นอาหารของชีวิต แต่ไม่ควรหล งใหล

เผลอสติต้องนึกไว้เสมอว่า… ชีวิตที่ผูกพันกับกา มคุณ

ก็เหมือนการอยู่บนซ า กช้างที่ลอยไกลออกไปทุ กที

แล้วฝึกคิดให้เห็นด้านที่เป็น โ ท ษ ของกา ม คุณเสี ย บ้าง

ยินดีในความสุขเหล่านั้นแต่พอประมาณจึงจะไม่ต้องพบชะตากร รม

เหมือนกาหลงซ า กตัวนั้นเชื่อมั่นใน ศรัทธา

ขอบคุณที่มา : chayend