นิทานสอนใจ ค น ที่ชอบ ล ะ เ ล ย “เ ด็ ก ช า ย กับ ป ล า ท อ ง”

มีเด็ กชายคนนึง อ ย า ก เลี้ยงปลา ท อ ง เขาขอร้องให้พ่อซื้อให้พ่อก็ซื้อให้ตาม

ที่ลูกชายร้องขอ เด็ กชายดีใจเฝ้าดูแลเอาใจใส่ เล่นกับปลา ท อ ง ทุ กวัน

แต่เมื่อเวลาผ่ านไป เด็ กชายเริ่มเบื่อและเจอสิ่งอื่นที่น่าสนใจกว่าเขาทิ้งปลาท อ ง

ไว้ในตู้ แล้วไม่เล่นกับปลา ท อ ง เหมือนเช่นเคย

ทว่า…ทุ กครั้งที่ปลาท องเห็นหน้าเด็ กชาย ปลาท องมักจะกระโดดขึ้นผิวน้ำไปมา

ด้วยความดีใจ หวังเพื่อให้เด็ กชายหันมาสนใจ แต่กลับไม่มีวี่แววของเด็ กชาย

วันหนึ่ง เมื่อเด็ กชายสังเกตเห็นว่าปลาท องของเขาเงียบผิดปกติ เขาจึงลองเคาะ

ตู้กระจกใส หวังเพื่อเรียกปลาท องตัวน้อย แต่ปลาท องก็ได้จากไปเสี ยแล้ว

เด็ กชายเสี ยใจและเสี ยดายว่า “ช่วงเวลาที่ผ่ า น มาเขาปล่อยปละละเลยบางสิ่ง

กว่าจะรู้ตัวก็ไม่อาจแก้ไขอะไรได้อีกแล้ว”

บางครั้งคนเรา มักจะมองข้ามสิ่งที่อยู่ใกล้ตัวมากที่สุด .และเลือกที่จะให้ความสำคัญ

กับสิ่งที่อยู่ไกลตัวจนเมื่อถึงวันนึง สิ่งที่เราคิดว่า “มันยังคงอยู่ตรงนี้”

มันอาจจะไม่มีอยู่อีกแล้วก็ได้ ชีวิตคนเราไม่อาจคาดเดาได้ทุ กสิ่ง จงรั กษาสิ่งที่สำคัญที่สุด

เอาไว้ให้ดี ๆ อย่ าปล่อยให้เวลาล่วงเลยผ่ านไป

จนไม่สามารถแก้ไขอะไรได้อีก แล้วต้องมาเสี ยใจภายหลัง

อย่ าให้มีคำพูดที่ว่า “ถ้ารู้ อ ย่ า ง นี้…” เลยนะเพราะว่าวันนี้พรุ่งนี้ อาจจะไม่มีแล้วก็ได้

MiRinDreamGirl ผ่ าน storylog.co

ขอบคุณที่มา : อ่ า น ส นุ ก