1. คำพูดไม่จริง อ ย่ า พูด
อย่ าปั้นความ เ ท็ จ มุสาวาจาเป็นหนึ่งในศีลห้านิทานเรื่อง
เ ด็กเลี้ยงแกะยังสอนใจได้เสมอ
2. คำพูด อ ว ด ตนไม่ควรพูด
เวลาสนทนา มักอ วดตนคุยโวคนฟังไม่มีใครชมชอบ เพียงดูหมิ่นยิ่งขึ้น
ทำ ร้ า ย ตนเท่านั้นคนจะยิ่งใหญ่ ต้องทำงานที่ยิ่งใหญ่
ความยิ่งใหญ่นั้นคนอื่นชม ไม่ใช่ชมตนเอง เป็นคนถ่อมตนงามกว่ามาก
3. เรื่อง ลั บ เ ฉ พ า ะ ของบุคคลห้ามพูด
คนทุ กคนมีเรื่องที่เป็น ค ว า ม ลั บ เฉพาะตนไม่มีใครอย ากให้ใครรู้
หากมีเพื่อนคุยให้ฟัง ห้ามเอาไปพูดต่อแม้อาจจะไม่ถูกโต้กลับ
แต่ก็เผยให้เห็นนิสัยตื้นเขิน ไร้จรรย าของตนเป็นคนต้องเคารพกัน
การเปิดเผยเปิดโปงความลับของคนอื่นคือไร้จรรย าวาทะศิลป์
นั่นคือศิลปะแห่งการพูด คำพูดดี คนพูดก็งาม
4. ความลับในชาติบ้านเมือง ในครอบครัว ในที่ทำงาน
ไม่ควรโพนทะนาในที่สาธารณะเพียงเพื่อแสดงว่าตนนั้นรู้ดีบ่อยครั้งเกิด
ผ ล ร้ า ยตามมา ตัวเองก็ต้องถูกลง ทั ณ ฑ์
5. คำพูดเวลาโกรธขึ้งขุ่นเคือง
คำพูดที่หลุดปากย ามโกรธมักหมาย ทำ ร้ า ย คนบ่อยครั้งก็ ทำ ร้ า ย
ตัวเองด้วย ย ามโกรธต้องสงบนิ่ง เพราะคำพูดย ามนี้มัก ห ย าบ คาย ทิ่ ม แ ท ง
6. คำพูดที่ทำให้ทดท้อห่อเหี่ยว
ไม่ว่าใครก็ต้องการกำลังใจ ไม่ควรพูดให้เสี ยกำลังใจ
7. คำพูดค่อนแคะส่อ เ สี ย ด เย้ยหยัน
ห้ามพูดคำพูดเหล่านี้หลุดปากในย ามสนทนา เพราะข าดความเคารพต่อคนอื่น
ท้ายที่สุดแล้ว ทำ ร้ า ย คนอื่นแต่ตนใช่ว่าจะได้ประโยชน์
คำพูด ทำ ร้ า ย คนนั้นเป็นไปเพียงชั่ วคราวแต่บุคลิกเราจะถูกดูแคลน บ า ด แ ผ ล
นั้นจะคงอยู่ย าวนาน
8. คำพูดตำหนิกล่าวโ ทษไม่ควรพูด ย ามไม่พอใจ
เรามักพูดจา ตำ ห นิ โ ท ษ คนอื่น คำพูดหลุดปากคนอื่นเอาไปขย ายความต่อ
ไม่ได้ให้ดีแ ก่คนพูดมักบิดเบือนให้ ร้ า ย โดยส่วนใหญ่ สุดท้าย คนพูดนั่นเอง
เดื อดร้อน
ขอบคุณที่มา : sabaile
