หลายครั้งที่ดูคนผิด…ไม่ใช่เพราะ “ต า บ อ ด”
…แต่เพราะใจดีจนเกินไป
หลายครั้งที่ช่วยคนผิด…ไม่ใช่เพราะ “โ ง่”
…แต่เพราะเห็นแ ก่ความรู้สึกมากเกินไป
หลายครั้งที่จำยอม…ไม่ใช่เพราะ “ไร้เหตุผล”
…แต่เพราะไม่อย ากโต้เถียง
ให้เสี ยเวลาทุ กครั้งที่ทำไป
เพราะหวังดีกับคนอื่น…
จนลืมที่จะปกป้องตัวเอง
แต่ไม่ว่าจะยังไง ให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์
คนที่เข้ามาใจคนนั้นย ากแท้ จะหยั่งถึง
ไม่อาจมองออกได้ด้วยสายตาไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่
มีเพียง ก าลเวลาเท่านั้นที่จะบอกเราได้
เวลาจะช่วยบอก ว่าคนที่เข้ามานั้น ” ใครจริง ใครลวง “
ดูคน ดูด้วยตาอย่ างเดียวไม่ได้…
เพราะจะดูผิดได้ง่ายฟังคน
ฟังด้วยหูอย่ างเดียวไม่ได้
…เพราะจะเข้าใจผิดได้ง่าย
เวลาจะช่วยพิสูจน์ใจคน เป็นประจักษ์พย าน
ในนิสัยคนใครเป็นคนจริง ใครเป็นคนหลอกลวง
ก าลเวลาจะบอกได้เองเป็นคนดีได้
แต่ก็ต้องดีให้พอเหมาะพอควร
อย่ าดีจนเกินไปการเป็นคนดีจนเกินไป
จะทำให้ใครๆไม่เกรงใจ และเอาเปรียบได้ง่าย
เหมือนเป็นการเปิดทางให้คนอื่น เข้ามา
ทำ ร้ า ย เราได้ง่ายขึ้นเป็นคนดีได้
แต่อย่ าเป็น…คนโ ง่
ด้วยเลิกนึกถึงแต่คนอื่น
แล้วหันกลับมาดูแลตัวเองบ้าง
การเป็นคนมีน้ำใจไม่ได้แปลว่า…ต้อง
โ ง่การเป็นคนดีก็ไม่ได้แปลว่า…
ต้องยอมตลอดไป
ขอบคุณที่มา : khoddeeja
