ผมไม่กล้าพัก
เพราะผมไม่มีเงิ นฝาก
ผมไม่กล้าพูดว่าเหนื่อย
เพราะผมยังไม่ประสบความสำเร็จ
ผมไม่กล้าขี้เกียจ
เพราะคนที่เก่งกว่าผมเขายังพย าย ามเลย
ผมสามารถที่จะไม่เลือกได้
แต่ผมจะไม่มีทางทิ้งอย่ างเด็ดข าด
ต่อให้ผมรังเกียจความไม่สุขสบายในตอนนี้อย่ างไร
เวลาก็ไม่ได้เดินช้าลงเลยแม้แต่น้อย
เพราะฉะนั้น อย่ าแสดงอ ารมณ์ตามอำเภอใจ ไม่มีใครเป็นห นี้คุณฝึกสงบเสงี่ยมบ้าง
ชีวิตคนเรามีทั้งน้ำขึ้นน้ำลง อย่ าไปเปรียบเทียบกับใคร
ต้องเรียนรู้ที่จะจริงจัง ยิ่งพย าย ามจะยิ่งโ ชคดีในโลกใบนี้ไม่มีการทำงานประเภทใด
ที่ไม่ลำบากไม่มีที่ใดที่ปราศจากความวุ่นวายของบุคคล
ดังนั้น ความเข้มแข็งคือหนทางเดียวที่ผมเลือก
ผมไม่อิ จฉารายได้ของคนอื่น
เพราะผมรู้ว่าเขาฝึกฝนและลำบากทุ กวันทุ กคืนกว่าที่จะได้มาและไม่อิ จฉาคนที่บอกไป
ก็ไปได้ตามอำเภอใจ
ผมรู้ว่าเขาทำสิ่งนี้เพื่อความเป็นอิสระของตัวเองและไม่อิ จฉาคนที่
ไม่ต้องทำงาน แต่ก็มีคนเลี้ยงดูคุณไม่รู้หรอก
ว่าเธอเหล่านั้นต้องร้องไห้และรอคอยสักเท่าไหร่
ทุ กสิ่งล้วนมีคุณค่า ไม่ว่าจะเป็นทรัพย์สินเงิ นท อง กิจการงาน หรือแม้แต่ตัวเราเอง
ดังนั้นอย่ าไปอิ จฉาใครเขาเลย การดำเนินชีวิตไม่มีอะไรมาก
อยู่ที่ว่าคุณอุทิศแล้วเท่าไหร่ คุณก็จะได้กลับมาเท่านั้นคนที่กำลังเดินบนทางชีวิต
อย่ างพวกเราอย่ าเปรียบเทียบ อย่ าปรักปรำ อย่ าคิดเล็กคิดน้อย
ต้องโอบอุ้มให้มาก ต้องเข้าใจให้มาก อุทิศให้มากเพราะมีพลังชนิดหนึ่งที่เรียกว่า
“พึ่งตัวเอง”
ย ามที่คุณกำลังยิ้มให้โลกใบนี้
สุดท้ายคุณก็จะรู้ว่า
โลกใบนี้ยังมีความรัก
ความอาทรอยู่มากมาย
ขอบคุณที่มา : aansanook
