อ ย่ า บอกรักแม่ ในวันที่ สายไป

คนที่ยังมีโอกาส ก็ดูแลแม่ให้ดีที่สุดนะคะ อย่ ารู้ตัวเมื่อสาย อย่ ารอเคาะ โ ล ง

เรียกแม่กินข้าวไม่มีประโยชน์ทำเผื่อคนไม่มีแม่ให้กอดอีกแล้วด้วยนะคะ

เมื่อตอนที่คุณเกิด มีผู้หญิงคนหนึ่ง โอบกอดคุณด้วยความรัก

เธอถูกคุณเรียกว่า “แม่” เธอผู้นี้เฝ้าทะนุทะนอมคุณ ดั่งกับไข่ในหิน เฝ้าฟูมฟัก

หวังแค่เพียงลูกมีความสุขกินอิ่มนอนหลับสบาย..จนเมื่อฝาเท้าน้อย ๆ

เริ่มแข็งแกร่งขึ้น พร้อมที่จะก้าว..

แม่ก็ยังประคับประคองอยู่ไม่ห่าง หวังให้เจ้าเรียน มีการศึกษาด้วยการยอมลำบากตรากตรำ

แม้ข้าวในหม้อจะไม่พอกิน แต่ก็ยอมอดเพื่อให้ลูกมีกิน มีใช้มีเงิ นไปศึกษา..

หลายครั้งด้วยความเป็นห่วง

แม่จะห้ามไม่ให้ไปโน้นนี่นั้น แต่เ สียงตะหวาด ที่ตรอกกลับมาว่า “อย่ ามายุ่ง”..

น้ำตาน้อย ๆ ของแม่ เริ่มไหลริน? วันแล้ววันเล่า..แม่ดิ้นรนทำงานกัดฟั นสู้

ส่งเจ้าเรียนจนจบมีการศึกษา..

หลังที่เคยเหยี ยดตรงเริ่มงุ่มงอลง จนหัวใจน้อย ๆ ของเจ้า เริ่มมี “รัก”

โทรถามไถ่ทุ กวันเช้าเย็น..เหนื่อยไหมกินข้าวหรือยัง

แต่มีสักครั้งไหมที่ยกสายถามแม่..แม่เหนื่อยไหมกินข้าวหรือยัง”

แม้คุณจะกลับบ้านดึกดื่นขนาดไหน

แต่คุณที่ยอมอดตาหลับ ขับตานอน เพื่อรอให้คุณกลับมา ก็คือแม่อีกเช่นเคย

ท่านหวังเพียงแค่..ได้ส่งคุณเข้านอน เหมือนยังเย าว์เช่นนั้น..

และอยู่เพื่อรอด้วยความเป็นห่วง

หวังให้คุณรอดปลอดภัย มีชีวิตมากลับมานอนในบ้านหลังเก่าเดิม ๆ หลังนี้

แต่เมื่อคุณสย ายปีกขึ้นเองได้ สิ่งที่คุณพบสิ่งที่คุณเห็น ช่างสดใสงดงาม

มีอาหารดี ๆ กิน มีเสื้อผ้าดี ๆ ใส่ มีเพื่อนมากมายในขณะที่แม่อาจเหลือคุณเพียงแค่คนเดียว

และในวันที่คุณมีน้ำตา เสี ยใจต กอับ ต กงานแต่แม่ก็ยังเป็นแม่ พร้อมยินดีแบกคุณไว้เสมอ

ไม่ว่าคุณจะโตแค่ไหนก็ตาม เธอไม่เคยปฎิเสธ ที่จะอุ่มชูดูแลคุณเลย

มีแต่ “กลับมาบ้านเราเถอะลูก” เมื่อวันเวลาเปลี่ยนผ่ านหูของแม่อาจไม่ได้ยิน

อย่ ารำคาญแม่เลย เพราะเมื่อย ามคุณเ ด็ก แม่ไม่เคยรำคาญ ที่จะตอบคำถาม

ของคุณซ้ำ ๆ เลยนะ อย่ ารังเกียจอะไรท่านเลย หากวันนี้ท่านหลง ๆ ลืม ๆ

ถ่ายไม่เป็นที่ เพราะกว่าที่คุณจะมีวันนี้ ท่านทั้งเช็ดทั้งทำความสะอาดก้นคุณมาตั้งกี่หน

มันไม่ใช่เรื่องน่าเบื่อ หรือภาระเลย หากวันนี้คุณต้องพยุงท่านเดินบ้าง

เพราะกว่าที่คุณจะตั้งไข่ก้าวเดินได้ ท่านเต็มใจที่จะสอนให้คุณก้าว

แม้คุณจะล้ มสักกี่ครั้งท่านก็พร้อมพยุง แม้แต่..ตอนนี้ก็ตามหากคุณทุ กข์หรือลำบาก

อ้อมแขนของแม่ อย่ าเปิดอ้ารอรับเสมอ คุณเคยหันไปดูผู้หญิงคนนี้บ้างไหม..

วันนี้คุณทำอะไรให้เธอบ้าง..เธอเหนื่อยไหม..เธอหิวไหม..คุณโ ชคดีแค่ไหน

ที่วันนี้ยังมีแม่อยู่.. ซึ่งต่างจากหลายคน วันแม่เขาไม่มีสิทธิ์ได้เห็นหน้าแม่

ได้กราบตักอุ่น ๆ ของแม่เลยด้วยซ้ำ.. อย่ ารอให้ถึงวันนั้น หากวันนี้คุณออกมาทำงานไกลบ้าน

ที่เคยนอน..วันแม่ปีนี้กลับไปหาท่านให้ดีใจอีกสักครั้ง..อย่ าคิดว่ายังมีท่าน อยู่ไปเมื่อไรก็ได้ส่งเ งินให้ใช้

หาให้กินเมื่อไรก็ได้.. เพราะหากวันนั้นไม่มาถึง แม่ของคุณรอไม่ไหว..การไปเคาะฝาโรง

ปลุกท่านมากินอาหารที่ชอบ หรือทำบุญมันไม่มีประโยชน์อันใดเลย ทำไมไม่ตอบแทนคุณ

ตอนที่ท่านมีสติรับรู้อยู่ในตอนนี้..กลับบ้านหาแม่เถอะนะ ไม่ต้องกอดท่านแล้ว

บอกรักในวันที่ท่านไม่หายใจ..เพราะท่านไม่สามารถลุกขึ้นมาบอกคุณว่า

พ่อกับแม่ก็รักลูกเช่นกันได้อีกไม่ต้องหาอาหารดีที่สุด แล้ววางไว้หน้ารูปท่าน

แล้วจุดธูปบอกเพราะท่านกินไม่ได้..ไม่ต้องเดินไปเคาะ โ ล ง

แล้วบอกว่า ลูกขอโ ทษเพราะท่านไม่สามารถลุกขึ้นมากอด

แล้วบอกว่าไม่เป็นไรลูก แม่ไม่เคยโกรธลูกเลย ไม่จำเป็นต้องอ่ านบทความ

ซึ้ง ๆ ที่ดีที่สุดที่อย ากบอกท่าน ในวันที่กำลังจะเอาเปลวไฟเผาร่างท่าน

เพราะท่านไม่ได้ยินแล้ว.. ไม่จำเป็นต้องเก็บเถ้ากระดู กท่านไว้ในบ้าน

เพียงเพื่อให้ท่านอยู่กับเรา เพราะยังไงก็ไม่อบอุ่นเท่าในวันที่ท่านยังมีชีวิตอยู่..

ทำไมไม่เลือกทำสิ่งดี ๆ ในวันที่ท่านมีชีวิตอยู่ เพื่อรับรู้ด้วยความปรารถนาดี

ขอบคุณที่มา : yakrookaset