เป็นเรื่องของความรู้สึก เป็นเรื่องของคนสองคน ที่มีเส้นใยบาง ๆ
เกาะเกี่ยวกันไว้ คนที่จะตอบคำถามได้ดีที่สุด คือ ตัวเราเอง
อยู่ที่ว่าเราจะเลือกคำตอบแบบไหน แต่ทางเลือกมีไม่มากนัก
รู้สึกว่า… คิดถึง… แล้วมาหา คือ….รักรู้สึกว่า..เคยมาหา… เลยมาหา คือ…ผูกพัน
รู้สึกว่า…หิว…แต่อย ากรอ คือ…รักรู้สึกว่า…อิ่มแล้ว…อย ากเอามาฝาก คือ…ผูกพัน
รู้สึกว่า…อย ากให้เวลากันและกัน คือ…..รักรู้สึกว่า…อย ากใช้เวลาด้วยกัน คือ…ผูกพัน
รู้สึกว่า…หงุดหงิดคือทำให้อีกคนไม่สบายใจ คือ…รักรู้สึกว่า… โกรธคือทำให้อีกคนสำนึกบ้าง คือ….ผูกพัน
รู้สึกว่า…ไม่มีนาทีไหนไม่คิดถึง คือ…รักรู้สึกว่า…นาทีไหนที่ว่างจะคิดถึง คือ…. ผูกพัน
ขอบคุณเหลือเกิน….ความผูกพัน…ที่ทำให้รักขอบคุณเหลือเกิน…รักที่เป็นมากกว่า…ความผูกพัน
เคยไหมรักใครคนหนึ่ง ด้วยความรู้สึกว่าเคยผูกพันเหมือนเคยรักกัน
แล้วพลัดพรากต้องมาตามหากันเป็นแรมปี
ถ้าน้อง ๆ เคยรู้สึกอย่ างนี้ย ามที่มองแววตาใครคนนั้นแล้วรู้สึกอย ากอยู่ข้าง ๆ
เพื่อคอยกางแขนปกป้องและดูแลไปตลอดชีวิตความรู้สึกนั้น…
เรียกว่า รักและผูกพันความรู้สึกที่…มิอาจพรากจากกัน ได้อีกแม้เพียงหนึ่งเสี้ ยววินาที
เพราะความรักและความผูกพัน เป็นแค่นามธรรม
ไม่มีตัวตนเป็นเรื่องของความรู้สึกเป็นเรื่องของคนสอง
คนที่มีเส้นใยบาง ๆ เกาะเกี่ยวกันไว้ คนที่จะตอบคำถาม
ได้ดีที่สุด คือ ตัวเราเองอยู่ที่ว่า…เราจะเลือกคำตอบ
แบบไหนแต่…ทางเลือกมีไม่มากนักเดินหน้า ถอยหลัง
หรือยืนนิ่ง ๆ ขึ้นอยู่ว่าเราจะพาหัวใจไปทางไหน
ต้องมีสักทางทำให้เราเ จ็ บตัวน้อยที่สุด อย่ าให้ความผูกพัน
มาทำให้เราอ่อนแอเพราะถ้าเมื่อไหร่ทีผูกพัน ความรัก
จะค่อย ๆ ลดลง จนกลายเป็นเฉยชา ทั้ง ๆ ที่หมดรักแต่
เพราะความผูกพันที่มีอยู่ทำให้คิดไปว่าจริง ๆ
แล้วยังคงรักกว่าจะเริ่มรู้สึกตัว ก็ถลำลึกเกินกว่าคำว่า ‘เสี ยใจ’
ขอบคุณที่มา : firstsmile333
