นํ้านิ่งจะ ไ ห ล ลึ ก นํ้า ลึ ก จะไร้ เ สี ย ง

วันนี้เรามีบทความดี ๆ มาให้อ่ า น กับ น้ำนิ่งไหลลึก

น้ำลึกไร้เ สียง อ ย า ก รู้ ว่ า เกี่ยวกับอะไรไปดูกันเลยค่ะ

เรื่องมีอยู่ว่าพ่อชวนลูกออกไปเดินเล่นยังชายป่า พอถึงทางโค้ง

พ่อหยุดเดินแล้วถามลูกว่า นอกจากเ สียงนกร้องแล้ว

ลูกได้ยินเ สียงอะไรอีก

ลูกหยุดเดินแล้วเงี่ยหูฟัง ก่อนจะตอบว่า นอกจากเ สียงนกร้องแล้ว

ยังมีเ สียงรถม้าวิ่งอยู่ พ่อบอกว่าถูกต้องแล้ว

และนั่นเป็นรถม้าที่ไม่ได้บรรทุ กอะไร

ลูกแปลกใจจึงถามพ่อว่ารู้ได้ไงว่านั่นเป็นรถม้าเปล่า พ่อตอบว่า

ฟังจากเ สียงก็จะรู้ว่าเป็นรถเปล่า เพราะรถม้ายิ่งว่างเปล่า

เ สียงก็จะยิ่งดัง พอเด็ กน้อยโตขึ้น

ทุ กครั้งที่เจอคนที่ชอบคุยโ ม้โอ้อ วด พูดจาโอหังชอบตัดบทคนอื่น

ถือตนเป็นใหญ่ ไม่มีใครอยู่ในสายตา ดูหมิ่นคนอื่น

เขามักจะมีความรู้สึกเหมือนพ่อมายืนกระซิบอยู่ข้างหูว่า

รถม้ายิ่งว่างเปล่า เ สียงก็จะยิ่งดัง คนที่มีความเชี่ยวชาญในการเดินข้ามห้วยน้ำลำธาร

ก่อนที่จะลุยลงน้ำ เขามักหยิบก้อนหินขึ้นมาก้อนหนึ่งแล้วปาไปกลางน้ำ

เพื่อเป็นการคาดคะเนความลึกของน้ำ

ละอองน้ำยิ่งกระจายสูงขึ้นเท่าไหร่ น้ำในลำธารก็จะยิ่งตื้นเท่านั้น

ในทางตรงกันข้าม ถ้าละอองน้ำกระเซ็นขึ้นมายิ่งน้อยฉันใด

แล้วยังบวกกับกระแสน้ำที่ไหลเงียบสนิท พึงสังวรได้เลยว่า

น้ำจะยิ่งลึกมากขึ้นฉันนั้น จำไว้ น้ำนิ่งไหลลึก น้ำลึกไร้เ สียง..

รถม้ายิ่งว่างเปล่า เ สียงก็จะยิ่งดัง คนมี ดีแต่ไม่ทำตัวให้โด่ดเด่น

ไม่โอ้อ วดบารมี ไม่พูดจาข่มเขา นั่นน่าจะเป็นวิถีของคนจริง

หากนำเอาหลักการเหล่านี้มาเปรียบเปรยกับบุคคลที่เราพบเจอ

จะสังเกตุได้ว่า คนใจเย็นเวลาสนทนากับคนอื่น มักจะสามารถหลีกเลี่ยง

การขัดแย้งกับคู่สนทนา และยังสามารถซึมซับรับรู้ถึงความคิดเห็นของคนอื่น

แทนที่จะดันทุรังเอาแต่ยัดเยียดความคิดเห็นตนเป็นใหญ่อยู่ฝ่ายเดียว

คนที่ก้าวเดินด้วยความใจร้อน

มักมองไม่เห็นตะปูบนพื้นฉันใด คนที่เต็ม

ไปด้วยความวิต กกังวล ก็ไม่รู้จักรสชาติของวันชื่นคืนสุขฉันนั้น

ปฐพีนี้ไม่มีไรใหญ่เกินมหาสมุทร

แต่เหนือสุดกว้างใหญ่กว่าคือเวหาแม้นเวหาจะยิ่งใหญ่ครอบจักรวาล

แต่ยังกว้างสู้จิตมนุษย์มิได้เอย

ขอบคุณที่มา : smileroyyim