หลายครั้งที่ดูคนผิด…ไม่ใช่เพราะ “ต า บ อ ด” …
แต่เพราะใจดีจนเกินไปหลายครั้งที่ช่วยคนผิด…
ไม่ใช่เพราะ “โ ง่” …แต่เพราะเห็นแ ก่ความรู้สึกมากเกินไป
หลายครั้งที่จำยอม…ไม่ใช่เพราะ “ไร้เหตุผล” …
แต่เพราะไม่อย ากโต้เถียงให้เสี ยเวลาทุ กครั้งที่ทำไป
เพราะหวังดีกับคนอื่น…จนลืมที่จะปกป้องตัวเอง
แต่ไม่ว่าจะยังไง ให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คนที่เข้ามาใจคนนั้นย ากแท้
จะหยั่งถึง ไม่อาจมองออกได้ด้วยสายตาไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่
มีเพียงก าลเวลาเท่านั้นที่จะบอกเราได้
เวลาจะช่วยบอก ว่าคนที่เข้ามานั้น ใครจริง ใครลวง
ดูคน ดูด้วยตาอย่ างเดียวไม่ได้…เพราะจะดูผิดได้ง่ายฟังคน
ฟังด้วยหูอย่ างเดียวไม่ได้…เพราะจะเข้าใจผิดได้ง่าย
เวลาจะช่วยพิสูจน์ใจคน เป็นประจักษ์พย านในนิสัยคนใครเป็นคนจริง
ใครเป็นคนหลอกลวง ก าลเวลาจะบอกได้เองเป็นคนดีได้
แต่ก็ต้องดีให้พอเหมาะพอควร อย่ าดีจนเกินไปการเป็นคนดีจนเกินไป
จะทำให้ใคร ๆ ไม่เกรงใจ และเอาเปรียบได้ง่าย
เหมือนเป็นการเปิดทางให้คนอื่น เข้ามาทำร้ ายเราได้ง่ายขึ้นเป็นคนดีได้
แต่อย่ าเป็น…คนโ ง่ ด้วยเลิกนึกถึงแต่คนอื่น แล้วหันกลับมาดูแลตัวเองบ้าง
การเป็นคนมีน้ำใจไม่ได้แปลว่า…ต้อง โ ง่
การเป็นคนดีก็ไม่ได้แปลว่า…ต้องยอมตลอดไป
ขอบคุณที่มา : khoddeeja
