หมาพูดกับเสือ : “หญ้าเป็นสีฟ้า”
เสือตอบว่า : “ไม่ หญ้าเป็นสีเขียว” การโต้แย้งเริ่มรุ นแรงขึ้น
และทั้งสองก็ตัดสินใจนำเรื่องไปสู่การตัดสินต่อหน้าสิงโต ราชาแห่งป่า
ไม่ทันถึงที่ที่สิงโตนั้นนั่งอยู่บนบัลลังก์หม าก็เริ่มตะโกนว่า “ฝ่าบาท หญ้าเป็นสีฟ้าจริงหรือ”
สิงโตตอบว่า: “จริงสิ หญ้าเป็นสีฟ้า”
หมารีบพูดต่อไปว่า “เสือไม่เห็นด้วยกับฉัน เขาโต้แย้งและทำให้ฉันรำคาญ โปรดลงโ ทษเขา ด้วย”
ผู้เป็นราชาจึงประกาศว่าเสือจะถูกลงโ ทษด้วยความเงียบ 5 ปี
หมากระโดดอย่ างร่าเริงและเดินต่อไปอย่ างพอใจและพูดซ้ำอีกว่า “หญ้าเป็นสีฟ้า”
เสือยอมรับการลงโ ทษ แต่เขาก็ได้ไต่ถามสิงโตว่า “ฝ่าบาท ทรงลงโท ษข้าทำไมเล่า หญ้าก็เขียวขจี”
สิงโตตอบว่า : “อันที่จริงหญ้าเป็นสีเขียว”
เสือถามว่า : “แล้วท่านลงโ ทษข้าทำไม”
สิงโตตอบว่า : “นั่นไม่เกี่ยวอะไรกับคำถามที่ว่าหญ้าเป็นสีฟ้าหรือเขียว
การลงโ ทษนั่น ก็เพราะว่าเป็นไปไม่ได้ที่สัตว์ที่กล้าหาญ
และฉลาดอย่ างเจ้าจะเ สียเวลาไปโต้เถียงกับหมายิ่งไปกว่านั้น ยังมารบกวนข้าด้วยคำถามนั้น
การเสี ยเวลาที่เล วร้ ายที่สุดคือการโต้เถียงกับคนโ ง่และคนบ้ าที่ไม่สนใจข้อเท็จจริง
และความเป็นจริง นอกจากชัยชนะจากความเชื่อหรือภาพล วงตาของเขาเท่านั้น
จงอย่ าเสี ยเวลากับข้อโต้แย้งโดยที่ไม่สมเหตุสมผล…
ไม่ว่าจะหลักฐานที่เรานำเสนอต่อพวกเขาจะมากเพียงใด ก็ไม่ยอมรับฟังอยู่ดี
คนพวกนี้จะไม่สามารถเข้าใจได้ มองตนเองเป็นที่ตั้งเสมอ เอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง
และคนเหล่านั้นถูกบังตาด้วยอัตตา (ego) ความเกลี ยดชัง และความขุ่ นเคือง
และสิ่งที่พวกเขาต้องการก็คือเป็นคนถูก แม้ว่าพวกเขาจะไม่เป็นเช่นนั้นก็ตาม
เมื่อความไม่รู้กรี ดร้อง ปัญญาจงเงียบ ความสงบและความเงียบของคุณมีค่ามากกว่า
ขอบคุณที่มา : chayend
