ในชีวิตของผู้หญิง เป็นเจ้าหญิง 20 ปี เป็นราชินี 1 วัน
เป็นนางสนม 10 เดือน เป็นแม่นมทั้งชีวิต นี่คือทั้งชีวิตของลูกผู้หญิง
เธออุ้มลูกไปด้วย ทำกับข้าวไปด้วย ซักผ้าไปด้วย เธอใช้มือที่เต็มไปด้วย
ฟองของผงซักผ้า ปาดเหงื่อที่ไหลบนใบหน้า และบอกกับตัวเองว่า
รอสักวัน เมื่อลูกของแม่โต แม่ก็คงจะได้พักกับเขาบ้างสักที
เมื่อลูกของเธอเริ่มเรียน ในระดับประถม เธอยิ่งยุ่งมากกว่าเดิม
นอกจากงานที่ต้องทำ เธอต้องคอยสอดส่องว่า ลูกคบเพื่อนยังไง?
เพื่อนคนนั้นของลูก จะเป็นคนดีหรือคนร้า ย วงเวียนชีวิตของเธอวกไป
วนมาอยู่กับที่ทำงาน ที่บ้านที่โรงเรียน ที่ตลาด ลูกและสามีของเธอ
คือทางช้างเผือก ส่วนเธอคือโลกทั้งใบ เมื่อลูกของเธอ
โตพอ ที่จะเข้าอนุบาล หลังจากส่งลูกน้อย เธอยังคงไปจ่ายตลาด
ซื้อผักทำกับข้าว เธอกลับมาทำงาน ที่ค้างไว้ ตั้งแต่เช้าจรดบ่าย
ตอนอุ้มลูกน้อยกลับบ้าน เธอบอกกับลูกน้อยว่า หากลูกแม่
นั่งรถไปโรงเรียนเองได้ แม่คงจะเหนื่อยน้อยลง แม่คงจะได้พักบ้างสินะ
เธอไม่รู้ ริ้วรอยเริ่มปรากฏบนใบหน้าของเธอ อย่ างไม่รู้ตัว
ผู้หญิงแ ก่ เพราะสาเหตุนี้ เมื่อลูกเติบใหญ่ ออกเรือนจากไป
เหลือไว้แต่แม่ผู้ชรา มาบัดนี้ เธอได้แต่ถอนหายใจ ถึงเวลาแล้วสินะ
ที่ฉันจะได้พักผ่อนบ้างเสี ยที แต่น่าเ สียดาย ฟั นเริ่มโยกหูเริ่มตึง
ตาเริ่มฝ้าฟาง คบเขี้ ยวของแข็ง ที่ต้องอดกลืนน้ำลายแทนในอดีตไม่ได้
ไม่อาจฟังเพลงเพราะในอดีต ที่แทบหาเวลาฟังไม่ได้มองอะไร
ที่สวยงาม เป็นภาพเบลอ เหมือนกันไปหมด ไม่เหลือสิ่งที่ศิวิไลซ์
เธอรอให้ลูกโต รอให้ลูกจบมหาลัย รอให้ลูกมีงานทำ
รอให้ลูกมีครอบครัวรอ ให้ลูกมีหลาน เธอบอกกับตัวเอง
รอสักวัน ฉันคงได้สบาย เวลาเป็นผู้พรากความอ่อนเย าว์ของเธอไป
เหลือทิ้งไว้แต่รอยเหี่ยวย่น ไฝฝ้ากระผม ที่ขาวโพลน ลูกที่ออกเรือนไป
กลับมาเยี่ยมเธออีกครั้ง พร้อมกับเด็ กตัวน้อย เธอเริ่มยุ่ง และมีชีวิตชีวาขึ้นอีกครั้ง
เด็ กน้อยไม่ได้เรียกเธอว่าแม่ แต่เรียกเธอว่าย่ าและย าย เธอรักสามีรักลูก
รักหลานรักครอบครัวของเธอ แต่เธอแทบจะไม่สนใจ และรักคน ๆ หนึ่งเลย
ใครคนนั้นคือใคร? ก็คือตัวของเธอเอง เธอก็ไม่เคยรักตัวเองเลย ใช่หรือไม่?
หญิงสาวเอ๋ย เธอจะรักตัวเธอเองได้เมื่อไหร่? คุณสามีและลูก ๆ ทั้งหลาย
ควรรักเธอ ให้มากเข้าไว้ อย่ าปล่อยให้เธอแ ก่ลง โดยคุณไม่เคยดูแลหรือใส่ใจ
ขอบคุณที่มา : postsabaidee