หลายคนประกาศ ก ร้ า ว ในช่วงหนุ่มสาวว่า ยุคของผัวเดียวเมียเดียวจบไปแล้ว
ยุคหลายผัวหลายเมียมาถึงแล้วใครยังรั กษาศีลข้อสามถือว่าเชย
ไม่ยอมรับความจริง โลกสวยไม่เข้าท่า สิ่งที่เกิดขึ้นก็คือ ส่วนใหญ่คนที่
ใช้ชีวิตตามความเชื่อแบบนั้นมักแ ก่ตัวลงสู่ความเงียบเหงา
และความไม่เข้าใจว่าตัวเองผิ ดพลาดอย่ างไร
ทำไมถึง รู้สึกผิดปกติ อยู่เกือบตลอดเวลา ตัดเรื่องความถูกความผิดทิ้ง
ตัดเรื่องศีลธรรมออกไป เหลือแต่เรื่องของความรู้สึกทางใจ เราจะพบว่า
ใช้ชีวิตอย่ างไรไปนาน ๆ ความรู้สึกทางใจจะเกิดขึ้นตามนั้น
ซึ่งก็วัดได้อย่ างดีว่า อะไรใช่ อะไรไม่ใช่ ถ้ามองเสี ยแต่เนิ่น ๆ
ว่า การใช้ชีวิตคู่ คือการเปลี่ยนแปลงไปสู่ตัวตนที่ดีขึ้น
ชีวิตคู่ก็คือแบบฝึกหัด ที่จะเอาความเห็นแ ก่ตัวออกไป
แล้วเอาความเห็นอกเห็นใจคนอื่นเข้ามา มีสมาธิ มีโฟกัสอยู่กับคนคนเดียว
กระทั่งเหลือใจเดียว สงบได้กับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ไม่ใช่หลายใจ
วอกแวกกับใครบ้างก็ไม่รู้
แต่ถ้าคำว่า ชีวิตคู่ ไม่เคยอยู่ในหัว มีแต่ กลัวจะไม่ได้เปลี่ยนรสชาติ
อันนั้นจะนำไปสู่การไม่มีใจจริงให้ใคร ไม่มีสมาธิที่จะโฟกัสอยู่กับใคร
ไม่พัฒนาความเห็นอกเห็นใจใคร จิตจึงนิ่งไม่เป็น
เห็นแต่ความว้าวุ่นไปกับคาวก ามที่ผิดแผก จึงย ากจะมีความรู้สึกดี ๆ สะอาด ๆ
ให้ตัวเอง คนเราไม่มีทางรู้สึกถูกต้อง จากการทำร้ ายจิตใจคนอื่นไปเรื่อย ๆ
บอกเลิกกับใครต่อใครไปเรื่อย ๆ เพียงเพื่อจะพบว่าเหลือตัวเองอยู่คนเดียว
เป็นคนเดิม คิดแบบเดิม เห็นแ ก่ตัวเท่าเดิ เหมือนชีวิตผ่ านไป
ไม่ได้พัฒนาจิตใจขึ้นเลยจิตดิบอย่ างไรก็ดิบอย่ างนั้น หรือหนักกว่านั้น
ไม่เห็นแววสุกสว่างกว่าเคยแม้แต่น้อย
สุดท้ายสิ่งที่นึกว่าเป็นสีสัน เหลือแค่ความฝันที่จับต้องไม่ได้
เป็นที่ยึดเหนี่ยวของจิตใจไม่ได้ โดยเฉพาะในย ามเบื่อหน่ายความรู้สึก
ท า ง เ พ ศ แล้วต้องการความสงบสุขทางใจแล้ว
มองไปมองมา ก็เห็นแต่ใจที่ไม่จริงของตัวเองจะกวาดตาหาใคร ก็เจอแต่ความรู้สึกที่ผิวเผิน
ผ่ านมาเพื่อจะผ่ านไปทั้งนั้น และเหมือนเหลือเวลาไม่พอที่จะรู้จักกับชีวิต
แบบลงหลักปักฐานกับใครเสี ยทีด้วย
ครั้นจะไปบวชก็บวชไม่ลง เพราะรู้ตัวว่าขี้เหงาชนิดสายเกินแก้ตอนเลือกคู่ คุณอาจไม่ทราบว่า
ตัวเอง เลือก คู่พัฒนา หรือ คู่เสื่ อมกันแน่ในระยะย าวแต่การเลือกที่จะรั กษาชีวิตคู่
สุดท้ายแม้ไม่สำเร็จ แม้ล้ มเหลว แม้ต้องแยกทาง
อย่ างน้อยคุณก็ผ่ านแบบฝึกหัดที่จะมีใจเดียว มีใจที่ไม่รู้สึกผิดปกติ
ไม่มี ด วงจิตที่แต กแยกเป็นเ สี่ยง ๆ ไม่ต้องฟุ้งซ่านคิดถึงใครต่อใครในทางต่ำมั่วไปหมด
ขอบคุณที่มา : pankanan