การให้ อ ภั ย กับโอกาส มันคนละส่วนกัน

ให้อภั ยกับให้โอกาสนั้นคนละเรื่องกัน การให้อภั ยคือ

การยกโ ทษทางจิตใจในสิ่งผิด ที่เขาทำต่อเรา

การให้อภั ยมีสองระดับ

ระดับแรกคือ ให้อภั ยเมื่อรู้สึกว่า เขารับผิดและแก้ไขอย่ างดีแล้ว

เมื่อคนคนหนึ่งทำไม่ดีกับเรา และเขาได้รับโ ทษของความผิดนั้น

เขาพย าย ามชดใช้ ต่อสิ่งนั้น เขาขอโ ทษ เขาแก้ไข เขาชดใช้ เขาเ สียใจ

ทำให้ความรู้สึกของความโ ก ร ธแค้นของเราบรรเทา

เรารู้สึกว่า เราให้อภั ยเขาได้เราจึงให้อภั ย

ระดับที่สองคือ ให้อภั ยโดยไม่ขึ้นกับว่า คนที่ทำผิดนั้นจะเป็นอย่ างไร

จะเสี ยใจจะชดใช้จะรับโ ทษหรือเปล่า แต่เราก็ให้อภั ยเขาได้ ทั้งสองอย่ างนี้ล้วนต้องใช้เวลา

และการตัดสินใจด้วยกันทั้งนั้น แต่อย่ างที่สองย ากกว่า บางครั้งเราไม่ให้อภั ยบางคน

เพราะคิดว่าเราทำไม่ได้ มันย ากเกินไป มันหนักหนาเกินไป หรือไม่เราก็รู้สึกว่า

เราไม่อย ากให้อภั ย เราจะเก็บความโ ก ร ธแค้นนี้ไว้ เพราะเขาไม่สมควรได้รับการให้อภั ย

แต่ในขณะเดียวกันนั้น เรากลับไม่รู้ตัวว่า จิตใจที่โ ก ร ธแค้นนั้น

มาพร้อมกับการกัดกินหัวใจ

และมันทำร้ ายเราเสมอ ไม่เคยทำร้ ายคนที่ทำผิดกับเราเลย มันคือย าพิ ษที่เราดื่มเข้าไปทุ กวัน

และตั้งจิตปณิธานว่าทุ กครั้ง ที่เราดื่มย าพิ ษนั้น จะทำให้คนที่เราโ ก ร ธแค้นนั้น ต ๅ ย

ซึ่งมันไม่ใช่การให้อภั ยไม่ได้ ทำให้เขาพ้นผิด แต่ทำให้เราพ้นจากจิตใจที่เคียดแค้น

และเ จ็ บป ว ดต่างหาก มันแก้ไขอ ดีตไม่ได้

แต่มันปลดปล่อยเราจากที่คุมขัง จองจำไปสู่อนาคตที่สดใสกว่า

คนที่ทำได้คือ คนที่ชนะไม่ใช่พ่ายแพ้ จริงๆแล้วการให้อภั ย กับการให้โอกาส

เป็นคนละส่วนกัน เราให้อภั ยแต่ไม่ให้โอกาสได้ เพราะการให้อภั ย คือ

การยกโ ทษทางจิตใจ ที่ปลดปล่อยตัวเราจากการถูกทำร้า ยทางใจ แต่การให้โอกาส

ต้องมาพร้อมกับการพิสูจน์ตัวเอง ของคนทำผิด ถ้าคนทำผิดไม่ได้กลับใจไ ม่ได้เสี ยใจ

เราไม่จำเป็นต้องให้โอกาสเสมอไป

และบางครั้ง เขา ยังต้องรับโ ทษจากความผิดนั้น แต่ส่วนของเรานั้น แค่เดินออ กมาแล้วยกโ ทษ

ให้เขา ออ กจากที่คุมขังแห่งความแค้นใจ

เอาชีวิตของเรากลับคืน มาใหม่เป็นของเรา และเอาไปใช้ให้มีความสุข กับการเริ่มต้นใหม่ดีกว่า

การให้อภั ยทำให้เราได้ชีวิตของเรากลับมา

ขอบคุณที่มา : narukdee